Eindexamen op Agora

Blog van: Kiki Engels
31 mei 2025
Opgelucht liep ik het lokaal uit – de laatste examens zaten erop. Napraten over de juiste antwoorden deed ik niet; ik kon er nu toch niets meer aan veranderen. “Laten we nog even langs meneer Coenen lopen en dan naar de Maccie,” zei ik. Het was onze vaste traditie geworden na een examen: even klagen bij onze coach en daarna afschakelen met een milkshake.
Eindexamen doen op Agora had iets huiselijks. Geen gezwoeg in een grote gymzaal, maar kleinere lokalen en een coach die je vooraf een succes-appje stuurt. Na de toets fiets je niet alleen naar huis, maar loop je langs je coachgroep, waar altijd iemand is die even wil luisteren.
Ik behoorde tot de eerste lichting die een diploma behaalde op Agora Roermond. Voor iedereen was het nieuw: coaches, vakdocenten, ouders en leerlingen. In het begin was het even zoeken. Ik heb weken moeten wachten op mijn wiskundeboeken. Maar de belangrijkste waarden van Agora bleven overeind. Ik had nog steeds autonomie over mijn leerproces. Ik bepaalde zelf welke vakken ik wanneer leerde; er was ruimte voor mijn behoeften. Geschiedenis leerde ik bijvoorbeeld grotendeels zelfstandig en dat kostte me weinig tijd. Had ik een specifieke vraag over formules, dan liep ik even langs de wiskundedocenten en kon ik weer vooruit. Voor Engels schreef ik vooral nieuwsartikelen, de perfecte voorbereiding op mijn opleiding Journalistiek.
Op Agora weet je waarvoor je het doet. Niet omdat je zo snel mogelijk van school af wilt, genoeg hebt van de docenten, het opgesloten zitten in een klaslokaal, het leren van rijtjes Frans. Op Agora voel je dat je er klaar bent – voor de volgende stap. Na vier jaar Agora wist ik wat ik wilde worden en wat ik nodig had. Dit zorgde voor de juiste motivatie om die laatste challenges serieus te nemen. Ik herkende dit proces ook bij medeleerlingen: we waren realistischer en wisten dat een eindexamen er nu eenmaal bij hoort, ook al past dat misschien niet helemaal binnen de visie van Agora. We waren gemotiveerd om verder te leren, en daarvoor moest je die laatste horde nemen.
Helaas slaagde ik bij mijn eerste poging niet. Ook de herkansing mocht niet baten. Balen. Maar niet voor lang, want ik ging met plezier naar school, een jaartje langer op Agora blijven was geen grote straf. Tijdens dat laatste jaar heb ik verreweg het meeste geleerd. Zo herkende ik steeds meer de waarde van mijn coachgroep en welke rol ik daar zelf in had. Na dit extra jaar ging ik met meer zekerheid mijn eindexamen in, en belangrijker nog: mijn vervolgopleiding.
Mocht je meer willen weten over hoe eindexamen doen op Agora eruitziet, kom dan op 25 juni naar onze communityavond. Daar kun je alle vragen over Agora-onderwijs stellen. En voor alle leerlingen die de aankomende weken op dat spannende telefoontje wachten: succes! Wat de uitslag ook is – het komt goed!